این پرنده بدون سرنشین محصول مشترک انستیتو پلی تکنیک کیف در دانشگاه فنی (ملی) اوکراین و دفتر طراحی استان کیف با عنوان Luch می باشد . بصورت کلی نمونه های پایه ای این بدون سرنشین یک دوربین تلویزیونی و تجهیزات ارسال و دریافت تصویر و فرمان را با خود حمل میکنند.

Sokil برای اولین بار درنمایشگاه بین المللی و کنفرانس دفاعی IDEX سال ۲۰۱۱ در معرض دید قرار گرفت.

این پهپاد ابتدا درون یک محفظه لوله ای شکل مانند پرتابگر های موشکی ضد تانک ATGM قرار دارد و بواسطه راکت به بیرون از محفظه رانده میشود تا ضمن دستیابی به سرعت اولیه لازم بالهای آن باز شود و بصورت پایدار به پرواز خود با استفاده از یک موتور الکتریکی ادامه دهد .
بواسطه شکل پرتابگر ، این پهپاد را میتوان بر روی نفربر هایی که قادر به حمل موشک های ضد زره هستند نظیر ICV ها و یا APC ها نصب نمود و همچون یک موشک آنرا به سوی مقصدی خاص با استفاده از GPS هدایت نمود سپس با استفاده از دیتالینک موجود برروی این پهپاد از تجهیزات الکتروپتیک مستقر در دماقه آن بهره جست تا بتوان با استفاده از اطلاعات ارسالی آن موشک های ضد تانک مختلف را به محدوده هدف فرستاد و یا اطلاعاتی از مسیر پیش رو و تهدیدات مقابل دست آورد.

برد پروازی ؛ ۲۰ کیلومتر
مداومت پروازی ؛ ۱.۵ تا ۲ ساعت
کنترل ؛ بصورت ریموت و GPS
سرعت پیمایش ؛ ۱۰۰ الی ۱۲۰ کیلومتر
وزن کل ؛ ۵ کیلوگرم
وزن قابل حمل؛ ۱ کیلوگرم
ابعاد پرتابگر حمل و پرتاب ؛ ۱۳۹۰ میلیمتر طول و ۱۶۰ میلیمتر عرض