میگ-۲۵ یا همان فاکس‌‏بت جنگنده ای بسیار مانورپذیر، با قدرت پرواز در سه ماخ و سقف پرواز بالاست که سیستم‌هاى درونى نسبتا پیشرفته‏‌اى دارد.

در سال 1982، اولین نبرد هوایی بین جنگنده های افسانه ای رهگیر سنگین جنگ سرد، آغاز عصر جدیدی در هوانوردی رزمی تاکتیکی بود. این رویداد با سالها برنامه های بلندپروازانه در ایالات متحده آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی پیش از این بود. جنگنده هایی با وزن تیکاف بیش از 20 تن تا به امروز در توانایی های خود در هوا رهبران بلامنازع هستند و به طور معمول در برد پرواز، رادار، قدرت شلیک و ویژگی های پرواز به طور قابل توجهی از همتایان سبک خود پیشی می گیرند. در آن زمان فقط جنگنده های سنگین فقط در اختیار اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده بود. برنامه میراژ 4000 فرانسه شکست خورد، اما از آن زمان چین به روسیه و ایالات متحده پیوست و در دهه 2010 حتی در این زمینه پیشرو شد.

همزمان با توسعه بمب افکن بی-70توسط نیروی هوایی ایالات متحده و تحویل سلاح های هسته ای به اتحاد جماهیر شوروی سابق توسط این بمب افکن و با پرواز مورد نیاز در ارتفاعی معادل 70000 پایی و سرعتی برابر 3 ماخ کشور شوروی شروع به برنامه ریزی برای طراحی و ساخت یک جنگنده-رهگیر با سرعت بسیاربالا و توانایی پرواز در ارتفاعات بالا و در عین حال جدید کرد و این در حالی بود که طرح ساخت بی-70 نیز متوقف شده بود.اما طرح ساخت میگ -25 ادامه داده شده و به تولید سریعترین جنگنده در جهان انجامید.جنگنده میگ-25 صرفاً برای نبرد هوایی در ارتفاعات بلند ساخته شده بود اما نقایصی نیز داشت که از جمله آن عدم توانایی بالا در زمینه نبرد داگ فایت و در کل عدم اجرای نقوش واگذاری شده به نحو احسن بود. اگر چه در دفا ع و و جلوگیری از شناسایی دشمن توسعه یافته بود اما برد هواپیما همیشه محدود بود.
در نتیجه شرکت میکویان گورویچ طرح توسعه میگ25 به میگ 31 را عملی ساخته و این کار را با پیشرفت سطح قطعات برای انجام حملات و مانورها بیشتری در جنگ های گوناگون نمود.جنگنده-رهگیر میگ25 ملقب به فاکس بت به معنای روباه شکاری سریعترین جنگنده عملیاتی جهان لقب گرفت این هواپیما توانایی جالبی در پرواز مستقیم دارد و این کار را با قدرت و سرعت زیادی به انجام می رساند به طوری برای تولید نیروی تراست خود از کششی معادل 11200 کیلوگرم یا به عبارتی 24691 پوند بهره می برد.

 ناتو هواپیماى ناشناس را فاکس‏‌بت نامید، و اول  آن‏ را شبیه میگ-۲۳ مى‏‌پنداشت!
در آن زمان، اطلاعات غربیها از میگ-۲۳ هم چندان دقیق نبود. همین اطلاعات مبهم، باعث تحریک پنتاگون و تشویق تحقیقات براى ساختن جنگنده‏‌هاى جدیدتر بود؛ همین رویه به عرضه هواپیماهایى مثل اف.-۱۵ انجامید. تاسال ۱۹۷۱ حداقل دو جفت هواپیماى ناشناس بر فراز اسرائیل پرواز کرده بودند که به دلیل سرعت زیاد و سقف پرواز بالا، همه تلاش‌ها براى سرنگون کردن آنها ناکام مانده بود. پروازهاى مشابهى هم بر فراز ایران انجام شده بود که به مقابله «نیروى هوایى ایران» و آزمایش موشک‌هاى پیشرفته فونیکس انجامید.

دقیق‏‌ترین اطلاعات درباره فاکس‏‌بت در روز ششم سپتامبر ۱۹۷۶ به دست غربی‌ها افتاد. در آن روز یک ستوان روسى، به‏‌نام بلنکو، با یک فروند فاکس‏‌بت به ژاپن گریخت. این افسر سپس به ایالات متحده پناهنده شد، و اطلاعات بسیارى را در اختیار متخصصان امریکایى نهاد؛ ضمن آنکه هواپیماى او هم قبل از استرداد به شوروى (سابق) کاملاً موردبررسى قرار گرفت.

در واقع، میگ-۲۵ تکامل‏‌یافته هواپیماى نمونه Ye-266M است که در حدود سال ۱۹۶۴ ساخته شد، و عملکرد پروازى نسبتاً قابل‏‌توجهى داشت. آن هواپیما بعدها در ۱۹ مه ۱۹۷۵ رکوردهاى جهانى جدیدى را کسب کرد که بعضى از آنها را جنگنده امریکایى اف.-۱۵ به‏‌تازگى به دست آورده بود. احتمالاً ساخت میگ-۲۵ واکنش روس‌ها به برنامه‏‌هاى «نیروى هوایى ایالات متحده» براى ساخت هواپیماهاى بمب‏‌افکن ایکس.بى.-۷۰ (با سرعت پرواز ماخ ۳)، بى.-۵۸، و جاسوس پرنده اس.آر.-۷۱ (بلاک‏‌برد) بوده است. تا قبل از پایان دهه ۱۹۶۰ چند مدل از میگ-۲۵ ساخته شد. 

در سطوح ظاهرى میگ-۲۵ کمترین انحناء ممکن، به‏‌کار رفته است. خلبان فاکس‏‌بت عمیقاً درون بدنه هواپیما قرار مى‏‌گیرد، و میدان دید بسیار محدودى دارد؛ به همین دلیل، خط اطلاعاتى خودکار زمینى تاحدى مسئولیت خلبان را در هنگام برخاستن، پردازش اطلاعات رادارى، پرتاب موشک، و فرود کاهش مى‏‌دهد. اساساً میگ-۲۵ براى پروازهاى بسیار سریع در ارتفاع بالا مناسب‌تر است، و به همین دلیل هم از موتورى با کمپرسور گذرصوتى بهره مى‏‌برد که مشابه غربى نداشته است. موتور فاکس‏‌بت یک موتور توربو-رم‏‌جت پرمصرف است که مخازن سوخت متعددى، نیاز آن‏ را تأمین مى‏‌کند. هرچند میگ-۲۵ قادر به سوخت‌گیرى هوایى نیست، مخازن سوخت بزرگى دارد که شعاع عملیاتى آن‏ را زیاد مى‏‌کند. دانش فنى نسبتا پیشرفته‏‌اى در
ساخت این مخازن سوخت به کار رفته تا از نشت سوخت در سرعت زیاد جلوگیرى کند. 

اولین مدل میگ-۲۵، یعنى فاکس‏‌بت اى.، یک جنگنده رهگیر مجهز به سیستم رادارى قوى فاکس‏‌فایر (شبیه رادار جنگنده امریکایى فانتوم ۲) است. برد مؤثر این رادار حدود ۱۰۰ کیلومتر است، ولى قابلیت زیرنگرى آن، چندان قوى نیست. در مدل شناسایى میگ-۲۵ آر. با حذف سیستم رادارى، از دوربین‌هاى عکس‌بردارى در زیر دماغه و از حسگرهاى دیگرى در زیر بدنه پهن هواپیما استفاده شده است. مجموعاً حدود ۵۷۰ فروند از مدل‌هاى مختلف میگ-۲۵ به خدمت نیروهاى نظامى شوروى (سابق) درآمده‏‌اند، و تعدادى هم به کشورهاى مختلف صادر شده‏‌اند. تولید میگ-۲۵ در نیمه دهه ۱۹۸۰ خاتمه یافت.

 جنگنده رهگیر میگ-۲۵ براى پرواز در ارتفاع بالا و با سرعت زیاد مناسب‏‌تر است.