پرواز یک هواپیمای جاسوسی U-2 بر فراز منطقه‌ی جنوب غربی ایالات متحده آمریکا باعث شد کلیه سیستم‌های کامپیوتری فرودگاه‌ها از کار افتاده و تمامی کنترل‌کننده‌های ترافیک هوایی در عصر دیجیتال، به ناگاه به عصر حجر سقوط کنند و مجبور شوند همچون گذشته از کاغذ و تلفن به عنوان روش جایگزین برای تعیین اطلاعات صحیح هواپیماها و پروازها استفاده نمایند.

به نظر می‌رسد یک قابلیت فوق پیشرفته در هواپیمای U-2 باعث ایجاد اختلال در سیستم‌های کنترلی ترافیک هوایی شده و کل سیستم را با بحرانی عجیب مواجه کرده است. زمانی که این هواپیما مشغول پرواز بر فراز منطقه جنوب غربی آمریکا بود، یکی از سیستم‌های توسعه‌داده شده توسط کمپانی لاکهید مارتین، به دلیل نقص فنی جزئی دائماً روشن و خاموش می‌شده است. نکته‌ی جالب این است که این نقص فنی در اصل همان کاری را انجام داده که این وسیله پیشرفته برای آن طراحی شده بوده است!

لاکهید مارتین که در واقع خود، سیستم‌های کنترل هوایی اغلب کشورهای جهان را طراحی کرده و می‌سازد، تمامی سیستم‌های کنترل هوایی این منطقه را طراحی کرده و مسئول رسیدگی به مشکلات این وسایل نیز این شرکت است. این کمپانی معتقد است علت از کار افتادن سیستم های کنترل ترافیک هوایی، عدم توانایی در اندازه‌گیری دقیق ارتفاع بوده و همین مشکل باعث از کار افتادن تمامی این سیستم‌ها شده است. البته لاکهید مارتین اعلام کرده که از اهداف پروازی هواپیمای U-2 هیچ گونه اطلاعاتی در دست ندارد!

خوشبختانه هیچ خسارت مالی و جانی در طول زمانی که این مشکل به وقوع پیوست گزارش نشده است؛ اما از کار‌افتادن سیستم‌های کنترل ترافیک هوایی باعث زمین‌گیر شدن صدها هواپیما شد.

سازمان هوانوردی فدرال آمریکا علت بروز چنین مشکلی را تأثیر امواج ساطع شده از U-2 بر سیستم‌ها و هواپیماهایی بوده که در ارتفاع کمتر پرواز می‌کرده‌اند. به علت اینکه هواپیمای U-2 در هر ثانیه حجم بسیار گسترده‌ای از اطلاعات را به اطراف خود ارسال می‌کرده، سیستم‌های کامپیوتری با خطای سرریز شدن (Overflow) مواجه شده و از کار افتاده‌اند.

U-2 در ارتفاع تقریبی 18 کیلومتری پرواز می‌کند. این ارتفاع بسیار بیشتر از حداکثر ارتفاعی است که هواپیماهای مسافربری قادر به پرواز هستند. اما با این اوصاف اختلاف ارتفاع زیاد بین این هواپیمای فوق‌پیشرفته و هواپیماهای مسافربری و همچنین سیستم‌های کنترلی، باعث نشده تا عملکرد سیستم های ایجاد کننده‌ی اختلال در سیستم‌های الکترونیکی که در این هواپیما وجود دارند، با مشکل روبرو شود.

سیستم‌های کامپیوتری فعلی برای پردازش حجم بسیار اندکی از اطلاعات که توسط هواپیماها به مرکز کنترل ارسال می‌شوند، طراحی شده‌اند و توانایی پردازش اطلاعات با حجم‌های بسیار زیاد را ندارند