عمان و دست برتری ایران
| 
عمان و دست برتر ایران
تهدیدات نظامی آمریکا و تحرّکات ایذائی این کشور نتوانست تزلزلی در محاسبات تهران ایجاد کند. ماجرا از جایی متفاوت شد که ترامپ، در نامه‌ی خود، به نوعی از مواضع پیشین خود عقب‌نشینی کرده و نسبت به محدود شدن مذاکرات به موضوع هسته‌ای چراغ سبز نشان داد. این موضوع، در کنار تلاش سنگین دولت آمریکا برای مقصّر جلوه دادن جمهوری اسلامی ایران در زمینه‌ی بالا گرفتن تنش‌ها نزد افکار عمومی دنیا و به‌خصوص مردم کشورمان، باعث شد تا جمع‌بندی بر پاسخ جمهوری اسلامی به نامه باشد؛ پاسخی که هم راه را برای تعامل ــ در چهارچوب غیر‌مستقیم بودن مذاکرات ــ باز گذاشت و هم موضعی قاطع در برابر یاوه‌گوئی‌های ترامپ بود.
دست برتر جمهوری اسلامی
اگرچه طرف آمریکایی می‌کوشد این‌گونه وانمود کند که در این هماوردی دست برتر را دارد، امّا واقعیّت آن است که تا اینجای کار و در عمل، دست برتر با ایران است. این برتری فعلاً در سه مورد مشهود است: لزوم محدود بودن مذاکرات به پرونده‌ی هسته‌ای، محلّ مذاکرات، و بالاخره غیر‌مستقیم بودن مذاکرات.
در خصوص محدود بودن مذاکرات به موضوع هسته‌ای، اگرچه دولت آمریکا به نوعی عقب‌نشینی کرده امّا این به هیچ عنوان نباید و نمی‌تواند باعث خوش‌بینی و، به دنبال آن، ذوق‌زدگی شود. آمریکایی‌ها به دروغ و بدعهدی عادت دارند و ممکن است با شروع مذاکرات و یا در میانه‌ی آن، مسائل غیر‌مرتبطی را پیش بکشند. غیر‌مستقیم بودن مذاکرات باعث می‌شود در صورت باج‌خواهی طرف مقابل و پیش کشیدن موضوعات غیر‌مرتبطی مانند توان دفاعی و مسائل منطقه‌ای، ایران بتواند بدون هزینه یا حدّاقل با هزینه‌ای بسیار کمتر، خود را کنار بکشد.
تهدیدات نظامی آمریکا و تحرّکات ایذائی این کشور نتوانست تزلزلی در محاسبات تهران ایجاد کند. ماجرا از جایی متفاوت شد که ترامپ، در نامه‌ی خود، به نوعی از مواضع پیشین خود عقب‌نشینی کرده و نسبت به محدود شدن مذاکرات به موضوع هسته‌ای چراغ سبز نشان داد. این موضوع، در کنار تلاش سنگین دولت آمریکا برای مقصّر جلوه دادن جمهوری اسلامی ایران در زمینه‌ی بالا گرفتن تنش‌ها نزد افکار عمومی دنیا و به‌خصوص مردم کشورمان، باعث شد تا جمع‌بندی بر پاسخ جمهوری اسلامی به نامه باشد؛ پاسخی که هم راه را برای تعامل ــ در چهارچوب غیر‌مستقیم بودن مذاکرات ــ باز گذاشت و هم موضعی قاطع در برابر یاوه‌گوئی‌های ترامپ بود.
دست برتر جمهوری اسلامی
اگرچه طرف آمریکایی می‌کوشد این‌گونه وانمود کند که در این هماوردی دست برتر را دارد، امّا واقعیّت آن است که تا اینجای کار و در عمل، دست برتر با ایران است. این برتری فعلاً در سه مورد مشهود است: لزوم محدود بودن مذاکرات به پرونده‌ی هسته‌ای، محلّ مذاکرات، و بالاخره غیر‌مستقیم بودن مذاکرات.
در خصوص محدود بودن مذاکرات به موضوع هسته‌ای، اگرچه دولت آمریکا به نوعی عقب‌نشینی کرده امّا این به هیچ عنوان نباید و نمی‌تواند باعث خوش‌بینی و، به دنبال آن، ذوق‌زدگی شود. آمریکایی‌ها به دروغ و بدعهدی عادت دارند و ممکن است با شروع مذاکرات و یا در میانه‌ی آن، مسائل غیر‌مرتبطی را پیش بکشند. غیر‌مستقیم بودن مذاکرات باعث می‌شود در صورت باج‌خواهی طرف مقابل و پیش کشیدن موضوعات غیر‌مرتبطی مانند توان دفاعی و مسائل منطقه‌ای، ایران بتواند بدون هزینه یا حدّاقل با هزینه‌ای بسیار کمتر، خود را کنار بکشد.
